‘De respons van onze dorpsgenoten is overweldigend’, zo zeggen Lieve en Maria van de vzw Nijlen voor Hodora terwijl ze naar de stapel zakken en de opgestapelde dozen kijken die tot aan het dak van de loods reiken. ‘Mensen kwam hier aan met nieuw gekocht materiaal, nog met het prijsetiketje er aan’, zo begint Lieve. ‘We kregen enorm veel dekens en ook veel kinderkleding en dikke winterjassen en da’s maar goed ook want het sneeuwt en vriest daar. Dat vertelde me onze contactpersoon in Hodora gisteren nog . Het is zo dichtbij voor de mensen van Hodora, ze slapen er letterlijk ’s nachts niet van’, zegt Lieve peinzend. ‘Ook veel zeep hebben we gekregen, het zijn basisdingen voor wie een huis heeft maar het is één van de vele noodzakelijke dingen die je mist als je plots huis en haard moet achterlaten’.
‘Zowel gemeente Nijlen als het gemeentebestuur van Cotnari, het hoofddorp van de regio Hodora contacteerden ons met de vraag om een inzameling op poten te zetten. Gemeente Nijlen betaalt de vrachtwagen en met de hulp van deze leerlingen van githo nijlen loopt het hier gesmeerd. De vrachtwagen brengt alles nu naar de feestzaal in Hodora en vandaar wordt het verder via kleine busjes vervoerd tot aan de grens met Oekraïne. Ook de buggy’s die we eerst in de vrachtwagen hebben gezet, dat is wel echt hard, het feit dat kleine kindjes hiermee door dat gure weer weg moeten van hun huizen’, aldus een hoofdschuddende Lieve; ‘We denken erover om in de paasvakantie zelf ook naar daar te rijden, als het kan, als het veilig is…”
Wij kunnen ons daar echt niks bij voorstellen, hoe dat moet voelen om zo plots te moeten vluchten. Het is echt heel goed dat dit gebeurt, het is met veel plezier dat we hier even met zware spullen over en weer moeten dragen.
Ik volg het wel een beetje, maar niet te veel want dan zit je daar te veel mee in je hoofd. Normaal hadden wij nu lichamelijke opvoeding gehad, dit lijkt er wel een beetje op en is eigenlijk veel nuttiger
‘Namens het gemeentebestuur en de vzw Nijlen voor Hodora een enorme dankjewel aan alle mensen die materiaal hebben binnengebracht. Zoveel solidariteit en hulp is hartverwarmend.’