Jeanne, hoe voel je je, nu je 101 bent?
“Ja redelijk goed, ik voel me nog goed en ik weet ook nog alles, da’s het bijzonderste. Ik heb ook altijd veel volk en leven rondom mij gehad, da’s plezant! Ik heb horen zeggen dat ik momenteel de oudste inwoner van Nijlen ben. Da’s wel speciaal hé?”
Wat vind je van dit boekje dat je elke maand krijgt?
“Ik vind dat heel goed, ik kan daar lang in kijken. Zeker de dag dat het toekomt, dan ben ik heel curieus naar wat er gaat instaan. Ik ben altijd als eerste bij die enveloppe, die heeft nog nooit iemand anders kunnen opendoen. Het is altijd plezant om te zien, het gaat altijd over de familie, wat iedereen gedaan heeft, waar iedereen geweest is en zo. Vooral de kleinkinderen maar ook de kinderen staan er soms in. Ik kan zo’n dingen niet op de computer zien, ‘zo rap zen ik nog ni’. Ik kijk ook af en toe in de boekjes van de maanden daarvoor. Heel soms moet ik dan al eens nadenken over wie of wat het gaat. Het verandert ook allemaal ‘zoewe het’ hé.”
Van waar dit initiatief?
Kleindochter Dorien: “De schoonfamilie van mijn neef, die deden dat al met hun kleinkinderen. We hadden het daar samen eens over en dan tijdens de coronaperiode vond iedereen het een goed idee. We zijn die ganse periode heel voorzichtig geweest en we konden heel weinig naar de moemoe gaan en toen hebben we beslist dat ook te gaan doen. Iedereen vond dat meteen een goed idee. De moemoe is altijd wel de eerste om in het nieuwe boekje te zien, maar heel de familie bladert daar al eens graag door. Op familiefeesten bijvoorbeeld gaan die meermaals de tafel rond.”
Dochter Nancy vult aan: “Wij weten nu inderdaad ook veel meer van de familie dan vroeger. Je ziet mekaar nu eenmaal niet elke week en dan is dit heel leuk, voor iedereen.”
Dorien: “We hebben het boekje ook gewoon ‘moemoe’ genoemd, meer moet dat niet zijn hé.”
Hoe maken jullie de boekjes en hoe houden jullie dat zo goed vol, al een paar jaar nu zelfs?
Dorien: “We doen dat via een app. Dat werkt heel handig en gemakkelijk. Iedereen moet tegen het einde van de maand enkele foto’s doorsturen. Soms moeten we wel eens in het whatsapp-groepje van de familie sturen van “mannekes, er zijn nog pagina’s te vullen, komaan foto’s sturen!” Maar meestal raken de boekjes vlot gevuld, zelfs al zijn het 30 foto’s elke maand!”
Nancy: “Het is wel zo tegenwoordig dat er met de smartphones meer foto’s worden gemaakt als je ergens naartoe gaat of met iets bezig bent. Wij zijn daar natuurlijk nog meer op gericht. Ik denk dat ons moemoe niet alleen de oudste van Nijlen is maar dat ze ook het grootste fotoalbum van iedereen heeft!”
De moemoe wordt niet alleen daarmee verwend, ik zie hier ook een mooie bos bloemen staan, da’s ook een goede gewoonte hier?
Dorien: “Ja dat klopt, er is een abonnement waar alle kleinkinderen voor samenleggen. Elke twee weken wordt ‘nen bloemeké’ aan huis geleverd. Ze wordt goed gesoigneerd door de familie.”
Nancy: “Elke keer vraagt ze dan ‘Van wie zijn die bloemen?’”
Zeg en Jeanne, de mensen gaan nu toch willen weten hoe je zo oud bent geworden, vertel eens.
“Snoepen!” roept iedereen rond de tafel plots en Jeanne zegt: “Maar allez… ik snoep nij toch ni veel, ik heb er vandaag nog geen gepakt. Maar ja snoepen kan wel helpen en veel koffie drinken! Ik drink per dag wel een thermos koffie leeg, da’s toch meer dan 7 tassen op een dag! Slapen is daarna ook geen probleem voor mij.”
Dorien en Nancy:“Vroeger bleef ze altijd heel laat op. Ze stond soms ’s avonds nog ‘frutten’ te bakken en als er een feest was, dan bleef ze altijd als laatste.”
Jeanne: “En dansen ook. Vroeger vaak op trouwfeesten en soms ook nog op dansfeesten hier in Nijlen. Echt verre busreizen doe ik niet meer, da’s te moeilijk. Maar dat moet ook niet, ’t is hier goed in Nijlen.”