Hoe vaak kijk je naar je medaille? Of neem je ze vast?
In het begin gebeurde dat wel eens ja, het is ook een vrij grote medaille dus je kan er moeilijk naast kijken (Joeri lacht). Nu is dat al wat minder, het is meer al wat erbij komt kijken dat me trots maakt. We mochten bijvoorbeeld een ereronde gaan doen op de Memorial Van Damme, dat soort erkenning vind ik nu belangrijker. Ook dat ik ermee in dit magazine kom, vind ik een eer.
De Wereldspelen krijgen niet zoveel aandacht, wat vind je daarvan?
De Wereldspelen zijn bedoeld voor sporten die ooit olympisch waren of die het willen worden. Voor de nieuwere sporten is het een soort try-out. Muurklimmen bijvoorbeeld was een discipline op de Wereldspelen maar wordt olympisch. Het is in vergelijking met de Olympische Spelen een beetje als de tweede klasse in het voetbal. Touwtrekken was tot 1920 trouwens een Olympische sport.
We vinden het allemaal wel heel jammer dat het minder aandacht krijgt. In vergelijking met veel andere sporten doen we er niet minder maar net meer voor, met meer trainingen en meer opofferingen. Maar we zijn niet alleen in die situatie, hoe je het ook draait of keert, het sportlandschap in ons land wordt voor een heel groot deel ingenomen door twee sporten.
Hoe verloopt een wedstrijd touwtrekken, hoe gaat de puntentelling en wat zijn de regels?
Je moet proberen het touw ongeveer 4 meter naar je toe te trekken, tot er een merkpunt op het touw voorbij het midden komt. De teams nemen het touw gestrekt vast en wachten tot er NU geroepen wordt. Dan begint de wedstrijd of ‘de trek’ zoals wij dat noemen. Er lijkt eerst niet veel te gebeuren, maar dan is de tactiek en het aftasten volop bezig. Sommige teams beginnen fel, wij wachten altijd eerst even af en lijken wat terrein prijs te geven, maar dat is alleen maar schijn. Zo’n trek kan lang duren, soms wel tot een kwartier. Het is niet de sterkste die wint in het touwtrekken, maar de koppigste!
Als je het merkpunt op het touw over de middellijn trekt, dan heb je één punt. Vervolgens wisselen de teams van kant en als je opnieuw wint dan wordt het 3-0, anders eindigt de partij op 1-1.
Eens je het touw vasthebt, mag je je grip niet opnieuw doen, je mag je dus letterlijk niet ‘herpakken’. Je mag ook geen voet achter je steunbeen zetten. Er zijn nog regels zoals dat het touw niet onder je trui mag zitten maar dat gaat ons een beetje ver voeren. Er zijn drie scheidsrechters die dat allemaal in de gaten houden.
We mogen ook geen schoenen met profiel dragen, je steunt op de zijkant van je voeten. In twee landen worden er specifieke touwtrekschoenen gemaakt maar die zijn heel duur, wij passen schoenen uit andere sporten aan. We zijn ook allemaal mannen die graag met de handen werken en dingen maken, dus dat zit wel goed.
Aan één zeel trekken luidt het spreekwoord, hoe belangrijk is het om op mekaar ingespeeld te zijn als touwtrekteam?
Dat is het allerbelangrijkste, het individu telt eigenlijk niet. Op zo’n tornooi identificeer ik me meer met het team dan met mijn eigen naam. Je kan alleen maar een sterk team worden door altijd weer opnieuw ervaring op te doen met mekaar en van posities te wisselen. Dat gebeurt ook in functie van de verschillende lengtes van de spelers. Zelf ben ik de kleinste, dat kan een voordeel zijn met een laag zwaartepunt, maar lange teams zoals Nederland teren op het extra hefboomeffect, het heeft allebei zijn voor- en nadelen.
Er is ook een coach en die moet de rol van rustbrenger invullen, hij moet het overzicht behouden.
Hoe train je, is dat vooral in de fitness of ook op techniek?
We trainen vooral heel veel. Op de Wereldspelen in de staat Alabama was het 40 graden en daar hebben we op getraind onder een soort van zelfgemaakte serre. Zo heet, niet normaal gewoon!
Techniek is heel belangrijk, want gewicht is het belangrijkste wapen (hoe meer je hangt hoe meer je de kilo’s gebruikt), maar dat moet technisch in orde zijn, hoe je je voeten zet is een kwestie van centimeters. Je mag je ploegmaten niet te veel overbelasten zodat die meer moeten omhoogtrekken bijvoorbeeld.
Je moet allround in je lichaam sterk zijn, hoe raar het ook klinkt: de benen winnen de wedstrijd bij het touwtrekken! Zelf loop ik en doe ik elke dag oefeningen, misschien dat ik nog ga fitnessen om sterker te worden.
Jullie zijn allemaal afgevallen om in een nieuwe gewichtsklasse aan te kunnen treden, jullie waren dan even tegelijk ook een weightwatcher team?
Het is echt keihard op je eten letten. Op de trouw van mijn beste maat heb ik niets anders dan water gedronken, het is heel veel weigeren of laten staan. Ook dat is discipline maar het moet! Niet iedereen kan evenveel afvallen, dus ook hier is het weer het team het allerbelangrijkste, alleen allemaal samen kan je er geraken.
Hoe belangrijk is het mentale aspect?
Stel je je dit even voor: je bent 20 seconden bezig in een wedstrijd, je longen staan in brand, je armspieren zijn verkrampt en je benen staan helemaal opgespannen en je hebt geen enkel idee hoe lang je dat nog moet volhouden of erger nog, je voelt dat je nóg meer moet geven… Je bent kapot, je hebt al drie keer een aanval ingezet met je team maar nu wint de tegenstander terrein… dan moet je mentaal ijzersterk staan. Het is altijd weer knoppen omdraaien en beseffen dat je het opnieuw moet opbrengen, binnen een wedstrijd én voor de volgende trek. Daar komt die koppigheid ook weer bij kijken, die maakt je mentaal onverzettelijk.
Touwtrekken is vooral in de Kempen populair, hoe komt dat denk je?
Het is een boerensport, zelf ben ik één van de weinige niet-boerenzonen. Ondanks mijn achternaam ben ik trouwens geen familie van de bekende familie Janssens in het touwtrekken. Dat team begon met boerenzonen en aangetrouwden, met de vader als coach. Zelf werk ik in de sector van het groen en groenonderhoud, wij hebben nog een fitnessinstructeur in het team en bij andere landenteams zie je brandweermannen, houthakkers, …
Ik heb trouwens een idee om in Nijlen een team op te starten, zowel voor jeugd als voor volwassenen. Geïnteresseerden kunnen zich melden!
Geef eens wat tips en tricks voor beginnende touwtrekkers
Je moet vooral een goeie club zoeken en dan krijg je zeker een goeie begeleiding. Mensen geven raad aan mekaar in dit wereldje, die wordt gratis gegeven en soms zelfs zonder dat je erom vraagt. Niet voor alles, sommige kleine dingetjes blijven beroepsgeheim en die ga ik dus ook hier niet uit de doeken doen.