Hoe ben je erbij gekomen om muziek te beginnen maken?
Ik denk enerzijds uit interesse en anderzijds uit verveling. Toen ik twaalf was, zag ik op YouTube een filmpje waarin iemand zijn eigen muziek maakte en dat wilde ik ook proberen. Ik stopte gewoon mijn oortjes in de laptop en ik begon beats te maken. In het begin klonk het niet zo goed, maar ik ben het jaar na jaar blijven doen. Dan kwam ik Christian D, een goeie vriend van mij, tegen in een broodjeszaak en zo zijn we samen gaan werken. Een opnamestudio in Antwerpen bood mij een stage aan van zes maanden en ik heb dat aanbod met open armen aangenomen. Sindsdien ben ik muziek echt serieus gaan nemen. Drie maanden later heb ik met Christian ‘Le Bled’ gemaakt en dat is dan helemaal viraal gegaan op TikTok.
Is je leven hard veranderd sinds je doorbraak?
Ja, dat wel. Heel mijn wereld draait nu rond mijn muziek. Er zijn ook sommige dingen die ik niet meer kan doen. Uitgaan in een club bijvoorbeeld, dat gaat niet meer. Tenzij ze me zouden boeken in de club, maar dan zou ik het feestje zelf moeten maken. Voor de rest komen er ook heel veel positieve dingen bij.
Zoals?
De shows, de fans, … en ook wat je ermee verdient (lacht). Het is ook leuk om te zien dat mensen je nummers meezingen. Ik heb filmpjes op mijn sociale media staan waarop je kan zien dat ze gewoon heel de tekst kennen!
Hoe ga je om met die bekendheid?
Ik vind dat wel leuk. Zo zie je dat je fans hebt en dat ze naar je muziek luisteren. Dat waardeer ik enorm. Als mensen mij aanspreken voor een foto, dan maak ik altijd even tijd. Ik merk dat er ook veel jonge kinderen zijn die naar mij opkijken. Dat is leuk langs de ene kant, maar langs de andere kant maakt dat het wel een beetje moeilijk. In mijn songs zing ik af en toe over een jointje. Als je dan ziet tijdens een show dat kinderen je tekst helemaal meezingen, dan schrik je wel even. Maar dat is uiteindelijk ieder zijn eigen keuze, toch? Ik ben een artiest dus als ik over zoiets wil zingen, tja.
Ga je er rekening mee houden bij volgende liedjes?
Nee, absoluut niet. Ik wil nog steeds kunnen doen wat ik wil, maar ik zal nooit te ver gaan. Er zijn artiesten die groffe taal gebruiken. Daar let ik wel meer op, maar ik schrijf nog altijd wat ik wil.
Je draagt ook altijd een zonnebril, is dat met een reden?
Mijn zonnebril is mijn handelsmerk. Ik heb hem altijd op om de artiestenuitstraling te hebben. Ik merk wel dat mensen vaak vooroordelen hebben. Ze denken dat ik uit de hoogte doe omdat ik een bril op heb, maar onder die bril ben ik nog steeds dezelfde rustige, vriendelijke jongen.
Waar zie je jezelf binnen een paar jaar?
Dan zou ik graag aan een project werken zoals aan een album of een elpee. Een eigen concert geven zou ook leuk zijn. Ik zou al heel blij zijn als ik 500 tickets verkocht krijg. Ik wil ook graag verandering brengen. Er zijn veel Belgische artiesten die eerder in de Nederlandse muziekbusiness zitten, maar ik wil België echt op de kaart zetten. Ik kijk ook erg op naar Stromae. Hij is een grote speler in de muziekindustrie en iedereen kent hem. Dat is iets wat ik ook wil bereiken.
Droomde je er als kind al van om muziek te maken?
Ik was altijd al een entertainer. Vroeger speelde ik gitaar, dan wilde ik weer dj worden en dan probeerde ik YouTube uit. Ik was graag creatief bezig en wilde altijd iets anders uitproberen. Mijn opa speelde ook jarenlang in de harmonie van Kessel. Hij kon verschillende instrumenten spelen, waaronder accordeon. Mijn moeder en ik waren eens op reis geweest en we hadden een rare viool meegepakt voor hem. Hij heeft zichzelf dat dan aangeleerd en opeens kon hij dat ook spelen. Dat was echt gek. Misschien dat mijn interesse van daar komt. Mijn mama luisterde vroeger in de auto ook veel naar muziek. Ik ben eigenlijk met muziek opgegroeid.
Hoe is de band met je mama?
Ik ben altijd met mijn mama alleen geweest, dus ik heb een heel hechte band met haar. Ze heeft heel mijn leven voor mij gezorgd. Ik kan niets anders zeggen dan dat ze diep in mijn hart zit. De band met mijn papa is minder. Mijn ouders zijn al voor mijn geboorte uit elkaar gegaan. Hij woont in Parijs en ik heb hem nooit echt gekend. Sinds mijn zestiende ben ik contact met hem beginnen opnemen. Het is niet zo gemakkelijk want hij is Franstalig. Maar het gaat beter en beter, ook al is het nog altijd niet wat het moet zijn.
Heb je een vader in je leven gemist?
Ja, toch wel. Daarom dat ik het contact ook echt wil behouden. Ik wil hem beter leren kennen, hij is mijn vader uiteindelijk. Ik denk dat iedereen met hetzelfde verhaal, mensen die hun vader niet gekend hebben, ergens op een punt in hun leven komen dat ze ook benieuwd worden. Mijn vader is van Marokkaanse afkomst en ik ben nieuwsgierig naar mijn roots.
We zitten hier in de wijk Tweebunder in Kessel, ben je hier ook opgegroeid?
Ja, dat klopt. Ik heb hier heel mijn jeugd doorgebracht. Zoals die kindjes die daar in de speeltuin aan het spelen zijn, zo was ik ook vroeger. Het is wel een beetje veranderd, maar het is hier echt leuk. Er is zelfs een pannaveldje (klein voetbalveld n.v.d.r) gekomen. Soms ga ik daar met die kindjes mee spelen. Ik had een tijdje geleden een TikTok gemaakt toen ik mee aan het voetballen was en dat is ook helemaal viraal gegaan. Oh daar is Nathalie (zwaait naar Nathalie). Zij is van de jongerenwerking en vroeger deden we hier op het speelpleintje altijd activiteiten. Het is hier echt een leuke, actieve buurt. Misschien kan je dat er ook nog bij vermelden dat ik dat heb gezegd? Beetje reclame voor de buurt (lacht).
Hoe verliep je schoolcarrière?
Eerst zat ik op de Steinerschool en dan heb ik een tijdje in githo nijlen gezeten. Toen ik vijftien was, had ik een vakantiejob in de Quick. Ik vond dat veel leuker dan naar school gaan, want dan kon ik al mijn eigen geld verdienen. Dat ben ik dan deeltijds blijven doen samen met de opleiding ‘Keuken’ in Heist op den Berg. Uiteindelijk ben ik dan overgestapt op de opleiding ‘kelner’. Nu heb ik bijna mijn diploma. Volgend jaar nog een paar maanden en dan rond ik het op mijn eigen tempo af.
Vanwaar de interesse in kelner?
Mijn vakantiejob in de Quick vond ik leuk dus ik wilde wel iets in die richting gaan doen. In een paar zaken heb ik in de keuken gestaan. Ik heb zelfs in de Marnixhoeve gewerkt. Maar dat bleek toch niet echt iets voor mij dus dan ben ik kelner gaan doen. Dat bedienen en met mensen een praatje maken, dat beviel mij wel. Op school was er niet echt iets wat mij interesseerde, dus ik ben blij dat ik uiteindelijk kelner heb gekozen. Als ik later een horecazaak wil openen, dan heb ik al wat ervaring en dan weet ik al hoe ik het zou aanpakken.
Staat dat nog op je bucketlist, een eigen horecazaak openen?
Misschien wel. De interesse is er alleszins. Ik zeg nooit nooit …