Toen we aan de wandeling begonnen dachten we: “hier in Bevel, oorlog, …?”. Maar de informatie op de eerste infoborden aan de kerk prikkelde direct onze interesse. Je staat er immers niet dagelijks bij stil dat het Fort Van Kessel op slechts enkele kilometers van hier en dus binnen geschut afstand ligt!
Net als toen, is het rond de kerk van Bevel heel rustig, stil en zonnig. De bewegwijzerde wandeling van 5 km leidt ons via rustige weggetjes naar de Grote Nete. Daar, bij het volgende infobord, staan mensen geïnteresseerd te lezen. Uit een korte babbel blijkt dat zij zeer positief verrast zijn over wat ze te weten komen. Zij zijn enthousiast over het mooie resultaat van al het opzoekingswerk dat er ongetwijfeld aan vooraf gegaan is. Het is educatief, interessant en gedocumenteerd met mooie oude foto’s en kaarten. We volgen de Nete die al eeuwen door dit landschap meandert en genieten van de natuur, de vergezichten en de rust langs de oever. De oorlog lijkt veraf …
Dat dachten de inwoners van Bevel in 1914 wellicht ook. Maar “Den Duits” was wel degelijk België binnengetrokken en wou zo snel mogelijk naar Frankrijk doorsteken. En hoewel België eigenlijk neutraal was, boden onze soldaten toch weerstand. Ons leger trok zich tegenover de Duitse overmacht echter snel terug achter de dubbele Fortengordel rond Antwerpen. Toen de eerste vluchtelingen vanuit Aarschot ook in Bevel arriveerden en de gruwelverhalen vertelden, beseften ze hier dat de oorlog zeer dichtbij kwam.
Via de infopanelen vernemen we hoe de “Duitse Ulanen” ook de streek rond Bevel verkenden, wat tot paniek leidde. De kerktoren van Bevel deed dienst als uitkijktoren voor onze soldaten. Hullebrug werd snel een strategische plek om te verdedigen. We lezen hoe onze soldaten de omgeving verkenden en telefoonlijnen aanlegden om de uitkijkpost te informeren. Omdat de Duitsers de brug dreigden over te steken gaf de commandant van het Fort van Kessel het bevel om te vuren op “De Hullebrug”. De Duitsers namen daarop met hun beter en nauwkeuriger geschut de kerktoren van Bevel onder vuur en schakelden deze uitkijkpost uit. Bij al dit geweld werden ook heel wat naburige woningen, hoeves en de meisjesschool beschadigd.
Aan de hand van foto’s, kaarten, beschrijvingen en anekdoten wordt dit oorlogserfgoed op een boeiende wijze verteld tijdens deze wandeling. Zo wordt het oorlogsverleden in dit rustige dorp onder de aandacht gebracht. Hoewel er rond Bevel gelukkig maar, geen zware gevechten hebben plaatsgevonden.
Proficiat aan “de gidsen van het Fort” voor al het opzoekingswerk en de begeleiding. Dank aan de cultuurdienst voor het organiseren en samenbrengen tot een boeiend geheel.
Alle info over de wandeling vind je HIER • Nog t/m 10 oktober