Maria Van Gestel uit Kessel verzamelt al zo lang ze zich kan herinneren oud speelgoed. 'Ik ga vaak naar rommelmarkten op zoek naar speelgoed, met een voorkeur voor meisjesspeelgoed. Zeker als ik iets uit mijn eigen kindertijd tegenkom, dan word ik euforisch', vertelt Maria enthousiast.

 ‘Aangezien ik geen rijbewijs heb, ging ik vaak met de fiets. Ik stond heel vroeg op om aanwezig te zijn, terwijl de marktkramers hun goederen aan het uitpakken waren. Bijna al mijn toppers heb ik ’s morgens vroeg op de kop kunnen tikken. En door het feit dat ik met de fiets naar de rommelmarkt reed, was mijn echtgenoot er gerust in dat ik zeker niet met te grote spullen naar huis kwam’, lacht Maria.
‘Het oude speelgoed dat ik koop hoeft niet in perfecte staat te zijn. Ik vind het juist leuk dat je kan zien dat ermee gespeeld is. Normaal geef ik niet extreem veel geld uit aan mijn aankopen. Maar één keer heb ik voor de aankoop van een oude rammelaar die ik tegenkwam in Engeland toch eens wat dieper in mijn portemonnee getast. Die heb ik dan stomweg thuis laten vallen en het handvat was gebroken. Die ene keer dat ik wat meer besteed had, had ik echt wel spijt dat de rammelaar niet meer in perfecte staat was.’

‘Het meest fier ben ik op mijn collectie kerkelijk speelgoed. Dat zijn voorwerpen die de pastoor in de kerk gebruikt, maar dan in het klein. Door kleine jongens ermee te laten spelen, hoopten de ouders destijds dat hun zoon zo interesse kreeg om later pastoor te worden.’

Op de vraag of Maria soms ook dingen verkoopt, is het antwoord duidelijk. ‘Als ik iets koop, zie ik het echt graag. Dus neen, ik kan moeilijk afstand doen van spullen uit mijn collectie.’

 

De collectie kerkelijk speelgoed van Maria

Een unieke hobby

Naast het verzamelen vertelt Maria graag iets over haar hobby. ‘Onrechtstreeks kan je mijn hobby linken aan speelgoed’, zegt Maria. ‘Ik borduur in het héél klein. En hiermee decoreer ik poppenhuisjes.’

En met ‘klein’ bedoelt Maria echt klein. Het werk waar Maria nu aan bezig is is een kopie van ‘De waterlelies’ van Monet en is slechts 4 op 5cm groot. Alles wordt geborduurd met een bril en een loep.

‘Ik heb ooit aan de academie van Lier een opleiding Lierse kant gevolgd. Dat is ook een leuke bezigheid maar brengt wel wat meer met zich mee. Als je iets gemaakt hebt, moet je het opspannen en inkaderen. Op de duur krijg je veel te veel bij elkaar en ik wil niet heel mijn huis volhangen. In Engeland ben ik eens in contact gekomen met ‘needle work in miniature’. Toen dacht ik, dat is iets voor mij.’

 

Aan één zeteltje werkte Maria ongeveer één jaar.

Aan een werkje van 20cm2 ben ik ongeveer twee maanden bezig. Meestal werk ik toch minstens 2 uur per dag. En als ik een dag geen naald heb vastgehad, voel ik me niet goed.
Aan de zeteltjes (nvdr. zie foto en let op het luciferdoosje voor de verhouding) heb ik veel langer gewerkt. Zelfs ongeveer één jaar per zeteltje. Het was niet alleen de prent op de rugleuning maar ik heb alle stof rondom en de kussens geborduurd. En dit alles maal twee.’

‘De patronen voor miniatuurborduurwerk vind je in België niet. Mijn man bestelt ze voor mij via webshops uit Australië en Amerika.’

‘Ik heb in mijn huis een minimuseum gemaakt en aan de voordeur een bordje laten ophangen met ‘De Toonkaemer’ op. Op zijn Oudnederlands geschreven als verwijzing naar het oude speelgoed.

Geïnteresseerden mogen mij steeds contacteren voor een bezoekje.
(03 480 54 99) Ik geef dan heel graag wat meer uitleg over mijn collectie oud speelgoed en het borduren in miniatuur.’

Miniatuur van 'Meisje met de parel' van Johannes Vermeer - 2,8 x 3,8 cm
Maria aan het werk met bril en loep
Deel dit artikel
THEMA