Alarm op het oefenterrein
In 1972 vonden in München de Olympische Zomerspelen plaats. Commandant Theeuws begeleidde ter plaatse de boogschutters. Zijn adjudant Driessche ging ondertussen met nieuwe leerlingen enkele dagen bivakkeren op het oefenterrein in Kessel. Als voorbereiding op de grote avonturen leerden ze onder andere hun eigen potje koken en tenten opstellen. In de nacht van 4 op 5 september 1972 werd heel Europa in staat van alarm gebracht: de Olympische Zomerspelen werden op een wrede manier verstoord. Palestijnse guerrillastrijders van de organisatie Zwarte September vielen het olympisch dorp binnen, doodden twee Israëli’s en gijzelden negen leden van de Israëlische ploeg. Het alarm gold ook voor de Koninklijke Cadettenschool van Lier, zelfs tot op het oefenterrein. De jonge rekruten werden zonder wapens, zonder munitie en met slechts vijf dagen militaire ervaring voorbereid op wat kon komen. Was het opnieuw oorlog, of bijna…? Gelukkig kon commandant Claus de jongens ‘s avonds geruststellen.
Het jonge leger was er alleszins klaar voor. Het is goed afgelopen, dit was een bijdrage van het Soldatenbos aan de wereldvrede.
Korpsadjudant Koninklijke Cadettenschool op rust
Wat een geweldig zicht al die geruisloze zeilvliegtuigen boven het bos en boven Kessel.
Jonge en verliefde koppeltjes, zoals ook mijn ouders, gingen in 1936 kijken naar een demonstratie van een zeilvliegclub op het militair oefenveld tussen Kessel en Lier.
Eindeloos speelplezier
Als kind woonde ik in de Kastanjelaan in Kessel, vlakbij het Soldatenplein. Net zoals op de meeste kinderen had het Soldatenplein ook een enorme aantrekkingskracht op mij, mogelijk omdat het verboden terrein was. Als er maneuvers waren tijdens de schoolvakantie bespioneerden we de soldaten zodat we wisten waar de meeste kogelhulzen te vinden waren. Van zodra de soldaten vertrokken waren was het een race om de kogelhulzen als eerste op te kunnen rapen. Toen eind jaren ’80 de eerste jongeren met een metaaldetector kwamen waren we enorm jaloers.
Soms gingen we ook met de soldaten een stukje mee op mars, om hen de weg te wijzen. Heel af en toe mochten we dan zelfs een eindje hun wapen dragen.
Het bezorgde mij eindeloos veel plezier en dat was deels de reden waarom ik later mijn legerdienst bij de paracommando’s deed. Daarna tekende ik zelfs nog zes jaar bij als beroepsmilitair in Tielen.
Zoveel jaren later gaat Chris nog regelmatig met zijn metaaldetector op pad in het Soldatenbos. Zeer recent stootte hij op een oefenlandmijn.
‘Tussen 2 regenbuien door ging ik even een frisse neus halen op het Soldatenplein. Een ideaal weertje om Steven’s metaaldetector nog eens uit te testen, de bodem is een beetje vochtig en dan werkt de metaaldetector het beste. Pffff niet veel geluk vandaag, net toen ik er aan dacht om naar huis te gaan plots tuuuuut een signaal, dat klinkt als een groot stuk, maar meestal betekent dit een stuk afval. Toch maar eens graven, niets. Nog eens met de detector luisteren, ja het zit er nog, dieper graven. Tot …. alarm een landmijn, waarschijnlijk is het een oefenmijn, maar in het leger zeiden ze “als je twijfelt, mag je nooit twijfelen, dus ga ervan uit dat het een echte mijn is.” De politie is supersnel ter plaatse, samen met DOVO zorgen zij ervoor dat ons soldatenplein een veilig en vredig plekje wordt.”
Chris Cornelissen
Als je twijfelt, mag je nooit twijfelen, dus ga ervan uit dat het een echte mijn is.
Het is juli 1956. Samen met mijn makkers werd ik vanuit de Mechelse kazerne Baron Michel gedropt op het Soldatenplein in Kessel. Als oefening moesten we met onze radiopost morsecode gebruiken om verbinding te maken met de omliggende posten.
Lees hier meer over de geschiedenis van het Soldatenbos.