Hoe zijn jullie vanuit die studies tot dit specifieke idee gekomen?
Elisabeth: “In 2011 merkten we dat er een gat was in de markt van verzorging van dieren. Je had ofwel behandeling met medicijnen ofwel operaties. Als bijvoorbeeld een dier een pees of een kruisband heeft gescheurd, dan praat je over heel dure operaties. Dat is niet voor iedereen haalbaar en het gevolg was dat dieren vaak óf met pijn moesten verder leven óf men ze liet inslapen. Wij hebben daarvoor een alternatief gecreëerd. Via een brace of een prothese geven we dieren opnieuw een goede kwaliteit van leven.”
Hoe hebben jullie dat idee kunnen realiseren en uitbouwen tot wat het vandaag is?
Wesley: “We hadden het principe van Pet Orthopedics al op papier gezet en aangeboden aan een firma waar ik toen werkte. Zij hebben dat toen voor ons opgestart. Toen zij werden overgenomen, hebben wij het eruit gehaald en voor onszelf verdergezet. We hebben het dus enkele jaren voor iemand anders gedaan en sinds oktober 2023 is het volledig van ons.”
Het is jullie geesteskind, want jullie hebben alles zelf moeten uitzoeken?
Wesley: “Ja, we hebben alles zelf uitgedacht en uitgewerkt en ook vaak op onze eigen honden getest. Wees gerust, we hebben geen poot afgehakt of zoiets, we oefenden alleen voor het nemen van maten en dergelijke. In het begin waren we heel voorzichtig, maar naarmate we alles verder verkenden en we meer bijleerden, kwamen de ideeën en de producten erbij. Vandaag de dag is het voor ons vanzelfsprekend om een prothese voor te stellen of iets nieuws te bedenken. Over moeilijke gevallen lig ik soms ’s nachts wel eens te piekeren, maar het komt altijd goed. Met nieuwe technieken zoals 3D-printing blijft de ontwikkeling doorgaan. Dat is zowel heel boeiend als fijn voor de dieren!”
Het gaat om meer dan alleen prothesen. Wat bieden jullie nog meer aan?
Wesley: “Het hoeft zeker niet altijd zo ingrijpend te zijn. Een kwaliteitsvolle orthopedische matras kan bijvoorbeeld ook al veel doen. Ook schoentjes voor hondenpoten of een soort harnasje om de dieren recht te helpen kunnen een verschil maken. Daarnaast hebben we kleine rolstoeltjes – dat is dan wel wat ingrijpender.”
Hoe weten mensen dat jullie dit aanbieden? Hoe komen ze bij jullie terecht?
Elisabeth: “Voor ons is het heel belangrijk dat dierenartsen naar ons doorverwijzen. We zijn onlangs nog naar een beurs van dierenartsen geweest. Dat kost ons als klein bedrijfje heel veel geld, maar we vinden het belangrijk om daarop te blijven inzetten. Ondertussen zijn we actief in de hele Benelux en krijgen we af en toe gipsen toegestuurd vanuit Zwitserland of sturen we een bijzonder rolstoeltje op naar Slovenië. In België zijn er maar heel weinig bedrijven die dit doen en wij zijn de enigen die orthopedische technieken combineren met de kennis van een dierenarts over ziektes, aandoeningen en omgang met dieren.
We plaatsen ook filmpjes op sociale media om te laten zien wat de dieren allemaal (weer) kunnen met hun hulpmiddel. Dat zijn beelden die voor zichzelf spreken.”
Welke dieren kunnen jullie allemaal helpen?
Elisabeth: “We zijn oorspronkelijk gestart met honden en katten, maar we merkten al snel dat er veel meer mogelijk was. We hebben konijntjes, geiten, ezels en alpaca’s geholpen. We nemen de maten en helpen waar we kunnen. Het zijn dus niet alleen huisdieren, maar dieren in het algemeen. Vogels bijvoorbeeld, zoals kraanvogels of een oehoe. In Pairi Daiza loopt een boskalkoen rond met een prothese van ons. Het was heel bijzonder om daar eens achter de schermen te komen.
We zeggen in principe nooit op voorhand nee tegen een vraag. Als de eigenaar meedenkt, dan denken wij mee over wat een oplossing kan zijn. Het zijn ook zeker niet alleen oude dieren. Van de alpaca’s die we geholpen hebben, zijn er al een paar die voor nageslacht hebben gezorgd. We helpen bijvoorbeeld ook puppy’s van amper een paar weken oud die met een afwijking aan een gewricht geboren zijn. Dan moet je snel ingrijpen met een bandage om het te corrigeren.”
Dat is toch niet eenvoudig, bij dieren zo precies de maat nemen voor bijvoorbeeld een prothese?
Wesley: “Nee, inderdaad. Honden liggen bijvoorbeeld niet altijd even stil. Maar door ervaring weten we wat we moeten doen en hoe we de dieren toch stil kunnen laten liggen of staan. Ik ben in al die jaren nog nooit gebeten, dus dat valt heel goed mee.”
Elisabeth: “Ja, maar hij heeft ook een goede assistent, want die is wel al eens gebeten! Ik ben ook instructeur op een hondenschool en doe aromatherapie om gedragsproblemen bij huisdieren te verhelpen. Ik ken wel wat trucjes.
We gaan ook ter plaatse, soms naar de andere kant van het land. Dat doen we vaak in het weekend, met ons zoontje erbij. Dan maken we er een uitstapje van.”
Jullie maken niet alleen de dieren, maar ook hun baasjes gelukkig
Elisabeth “Zeker. Eigenaars die hier aankomen met een hond die totaal verlamd en apathisch in zijn mandje ligt, zien hun dier hier buiten wandelen met een rolstoel en weer opleven. Dieren hebben een groot emotioneel zelfbewustzijn en beseffen goed wat ze niet meer kunnen. Daar kunnen ze triest of agressief van worden.
Dat verandert als ze een hulpmiddel krijgen. Je ziet dan bijvoorbeeld een stoere Mechelaar met verlammingsverschijnselen samen met zijn minstens even stoere baasje. Als je die een traantje ziet wegpinken omdat hun hond weer mobiel is, dan doet dat goed. Ook de berichten en foto’s die we achteraf krijgen, vol dankbaarheid en gelukkige dieren en mensen, daar doen we het voor.”
www.petorthopedics.be
In Pairi Daiza loopt een boskalkoen rond met een prothese van ons. Het was heel bijzonder om daar eens achter de schermen te komen.